BİZİM LEYDİ!

 BİZİM LEYDİ!

Leydi ile tanışalı 2-3 yıl kadar oluyor. Bizim Leydi’nin İngiltere kraliçesi Demir Leydi Diana ile bir ilgisi yok. Anlatacağım olay sadece bizi ve Tarsus’u ilgilendiriyor.

Sanırım 2023 yılının ilk aylarıydı.. Ve onunla  İlk karşılaştığımızda bana çok ters bakmıştı.

Gözleri boncuk boncuktu ve bakışları çok sertti. Oysa ben onu tanımazdım, o da beni tanımazdı. Onun boncuk boncuk bakan gözlerinin içine bakınca daha çok hiddetlendi.  Hatta bir hayli sinir yaptı ki, bu da beni korkutmadı değil.

O sırada yanımıza gelen güvenlik personeli  “bak bu Boncuk dayın. Bu dayını  iyi tanı, o geldiği zaman rahatsız etme. Hiçbir şey de deme” diye tembih etti.

Bu sözleri duyunca yanımızdan ayrıldı, arkasına bile bakmadan yanımızdan uzaklaştı. Bu azarlamayı onun bize  küsmesi  olarak yorumladım kendimce.

“Acaba bize küstü mü, yoksa kırıldı mı” diye düşünmedim değil.

“Nasıl olsa yarın yine Borsa’ya giderim, o zaman gönlünü alırım” diye kendi kendime tembihte bulundum. Yoksa benim Leydi ile bir alıp vereceğim yok ki!

Ve ertesi gün yine yolum Tarsus Ticaret Borsası’na düştü. Bizim akülü’nün kornasına basar basmaz, Leydi  demir kapıda belirdi. Yine bana çok sert bakıyordu. Öyle ki, ben de ona bakınca sinir yapıyor, bu nedenle gözlerimi onun bakışlarından kaçırıyordum. Kapıya iyice yaklaştığımda üzerime geldi. Demek ki bana kızgınlığı geçmemişti. Hatta iyice yaklaşınca daha çok sinirlendiğini fark ettim.

“Merhaba Leydi” dedim.

Önce hiç ses çıkarmadı, sonra garip garip sesler çıkararak bana bir şeyler söylemeye çalıştı. Ama onun dilinden anlamadığım için ne dediğini çözemedim.  Onun dilini bizim dilimize çevirecek tercüman da olmayınca sessiz kalmayı tercih ettim.

Bir arkadaşım “Leydi’nin sana iyi davranması için ona güzel hediyeler al. Mesela ceviz ve peynir al. Avucuna koy.  Elini uzat, o Ceviz veya peyniri yerken elinin kokusunu aldığında seni bir daha unutmaz ve tanır, bir daha da rahatsız etmez” demişti. O arkadaşın tavsiyesine uyup ceviz ve peynir aldım, bir ara kıyma bile aldım. Ama bizim Leydi  tenezzül edip yemedi aldıklarımı. Diğer zamanlarda da beni hep sert ve asık suratla karşıladı. Ters ters baktı, adeta “Git buradan” der gibiydi.

Bu dediklerim iki güne bir tekrarlandı. Haftada üç gün uğradığım Tarsus Ticaret Borsasının kapısında her gidişimde birbirimizle papaz (ters düştük)  olduk. Ama ne yalan söyleyeyim, o her gidişimde mutlaka benimle cilveleşti. Üzerime gelip ters ters bakması ve  adeta “Git lan buradan” der gibi anlaşılmayan sözler sarf etmesi bile benim hoşuma gidiyordu. Hatta çoğu zaman peşime düşüp 100 metre kadar depar atarak kovaladığı bile oldu.  Böylece günler haftaları, haftalar ayları,aylar yılı tamamladı.

Önceki gün, takvimler 5 Ocak 2024’ü gösteriyordu. Yine yolum Tarsus Ticaret Borsasına düştü.  Ama bu kez Borsanın kapısı sonuna kadar açık olmasına rağmen bizim Leydi ortalıkta yoktu. Oysa hergün benim yolumu dört gözle bekleyen bu sarışın Leydi, neden ortalıkta yoktu?

Acaba hasta mı olmuştu, yoksa buralardan terk-i diyar mı eylemişti? Bunları düşünürken içime kötü bir his doğdu. Yanıma gelen güvenlikçi bayana “Günaydın” dedikten sonra “Bizim Leydi nerelerde?” diye sordum.

Güvenlikçi bayan önce sessiz kaldı, sonra “Leydi gitti” diyebildi. Konuşurken ses tonu kısık kısık çıkıyordu.

“Nasıl yani” diye sordum. Ses yok… 1 dakika kadar durduktan sonra “Bir kamyon çarpmış, yazık, kurtaramadık Leydi’yi” diyerek acı gerçeği açıkladı. O an en yakın arkadaşımı kaybetmiş  gibi donup kaldım, üzüldüm.. Hatta ağlamamak için kendimi zor tuttum. Koskoca kamyon şoförü, sen geri geri gelirken bizim Leydi’yi nasıl görmez ve  ezersin.

Bu nasıl bir iştir?

Nasıl şoförlüktür..

Bu nasıl bir acıdır ki, onun ani kaybı  kendisini tanıyan herkesi derinden  yaralamıştır.

Leydi’yi uzaktan tanıyan ben bile bu kadar üzülürken, onun mesai arkadaşları güvenlikçiler, Borsanın  insan ve hayvan dostu Hasan Şanlı abisi kim bilir ne kadar kahrolmuştur.. Onların üzüntüsünü ve acısını tahmin edebiliyorum ve sadece gözyaşlarımı içime akıtıyorum..

Seni Unutmayacağım Leydi hanım…

İnanıyorum ki seni tanıyan herkes de benim gibi unutmayacaktır.